υπερσθενία

η, Ν

1. ιατρ. υπέρμετρα αυξημένη λειτουργία ορισμένων ιστών ή οργάνων

2. φυσιολ. αυξημένος νευρικός τόνος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + σθένος + κατάλ. -ία].